martes, 29 de mayo de 2012

Chocolate


Yo no sé qué nos da el chocolate, de verdad. Bueno, sí, nos crea (al menos a mí), una adicción total. Vamos, creo que podría comer chocolate en cualquier momento del día, y casi con cualquier cosa (casi, he dicho casi…). Pero también he pasado épocas sin probarlo, ¿eh?.  No en plan desintoxicación, sino porque venían las cosas así.  No lo comprábamos, y tampoco tenía la necesidad de salir corriendo a comprarme una tableta para comérmela antes de salir del súper.  Vamos, que mi adicción es un poco como el Guadiana, aparece y desaparece de vez en cuando.

Bueno, a lo que voy. Hoy he repetido receta, pero es que se han dado las condiciones necesarias para hacerlo:


1.          No haber preparado ningún postre la noche anterior (tened en cuenta que nos juntamos por las mañanas, de momento, justo después de dejar a los niños en el cole/guarde). Y éste es un dulce que se hace rápido, la verdad.
2.          Tener el baño inundado por una de las habilidades de mi hijo pequeño, lo que hace que, si tenía poco tiempo al levantarme, ahora tenía menos.
3.          Tener los ingredientes necesarios, claro (que suelo tenerlos siempre, la verdad).

Y, ante este panorama, ¡he vuelto a hacer un brownie! 

La verdad es que es el postre que más hago últimamente (estoy en una de esas fases de adicción, ¿veis?), y la verdad es que otras veces me ha quedado mejor. Y es que viendo las fotos, creo que no le hacen justicia. Pero rico estaba un rato, ¿eh?.

La receta, que detallo al final del post, la saqué del blog de SandeeA, una de mis lecturas de cabecera.


Y en lo que a la calceta se refiere, pues cada una sigue con lo que estaba, menos María. Hoy ha cogido el ganchillo para hacer unos complementos geniales que van a vender el próximo domingo 27 en el mercadillo del Portiño. Por cierto, si no tenéis planes para ese día, daos una vuelta por allí, seguro que hay cosas muy interesantes, sobre todo el en puesto de Danga.  

Eva sigue con su móvil de pompones, aunque hoy ha dejado las lanas aparte y se ha dedicado a sorprendernos con una taladradora de papel tamaño industrial para empezar a montar el móvil. Si la veis armada con semejante aparato, cruzad a la acera de enfrente. Por si las moscas…

Y yo sigo con mi bolso de jaquard. Pero como terminé el dibujo hace ya unos días, estoy con la parte de atrás, y me estoy estrenando con un ocho. Mi primer ocho. Pero lo he complicado un poco: hago el fondo de un color y el ocho de otro. A ver lo que sale…  la verdad es que tengo ganas de terminarlo, porque me cuesta un montón tejer con lana, en estos días de calor. ¿Alguien conoce un sitio donde vendan lanas / perlés / algodón baratos?
BROWNIE

Ingredientes
  • 200 g de chocolate de fundir (también llamado de postres o de cobertura)
  • 125 g de mantequilla a temperatura ambiente
  • 3  huevos grandes
  • 200 g de azúcar
  • 125 g de harina
  • 3 cucharadas de cacao puro en polvo
  • 1 pizca de sal  

Preparación
  1. En un bol ponemos la mantequilla y la fundimos en el microondas, uno 45-60 segundos, o al baño maría, como lo hice yo.
  2. Agregamos el chocolate troceado a la mantequilla fundida caliente, y dejamos reposar un poco para que se vaya deshaciendo el chocolate. Removemos la mezcla hasta que el chocolate esté totalmente disuelto, si es necesario, ponemos unos segundos más en el microondas, o volvemos a calentar al baño maría. Dejamos enfriar un pelín.
  3. En otro bol batimos los huevos con el azúcar (yo usé las varillas, a mano).
  4. Mezclamos el chocolate y la mantequilla, ya tibios, con la mezcla de huevos y azúcar.
  5. Mezclamos la harina con el cacao y la sal, y añadimos a la mezcla anterior. Batimos unos segundos más.
  6. Untamos con mantequilla un molde rectangular (no muy grande, para que quede un brownie gordito) y vertemos la mezcla en él.
  7. Precalentamos el horno a 180C, y horneamos unos 20 minutos.
  8. Recordad que el brownie está mejor si queda medio crudito por dentro, así que aquí no vale lo de meter la aguja y que salga limpia… debe estar hecho por fuera, pero la aguja debe salir manchadita.
  9. ¡Que aproveche!


sábado, 19 de mayo de 2012

Muñecas


Hace tiempo que quiero escribir una entrada sobre algo que no es calceta, ni tampoco una lambonada de las nuestras. Supongo que, poco a poco, iréis descubriendo alguna de las otras artesanías que salen de nuestras manos de vez en cuando.

En este caso, se trata de dos tipos de muñecas. De tamaños muy diferentes, con objetivos distintos, y hechas por razones también muy diferentes, pero todas con gran cantidad de cariño en cada puntada. ♥


Todas están hechas siguiendo mis dos reglas de oro:
  1. Aprovechar cualquier material que tenga por casa.
  2. Cualquier imperfección es bienvenida, con eso de que le da valor al producto manufacturado, y porque, si no fuera así, no terminaría nunca (a mi me van mucho los defectos, qué queréis).

Hada1La primera muñeca que hice fue un hada voladora, para mi hija mayor. Ella quería tener un muñeco para colgar del cristal del coche, y que se moviera en cada curva, y me puse manos a la obra. Por supuesto, mi hijo también quiso uno, y fue entonces cuando apareció en escena el duende del bosque. 


Hada2Por desgracia, no tengo fotos de estos primeros muñecos que iniciaron todo el proceso, pero luego he seguido haciendo unos cuantos más, siempre para regalar a amigos o primos. La que aparece aquí es una de las últimas versiones de hada, para una amiguita que está de cumple esta semana.

Respecto al segundo tipo de muñeca, he de decir que tengo que seguir perfeccionándola, para darle un toque más personal. Porque la primera que hice fue para Eva, y ya lo mencionaba ella en este post. Cuando pensé en hacerle una muñeca embarazada, con dos bebés que pudieran salir de la barriga para luego poder jugar con ellos, intenté recordar cómo estaba hecha una que encontré hace mucho tiempo en internet.

Muñeca3 Muñeca2 Muñeca1

Y me lancé, y he de decir que me quedé bastante satisfecha con el resultado. Cómo no, mientras yo cosía la muñeca en casa, los peques me pidieron una cada uno, una embarazada y la otra con el bebé ya en el colo. Dicho y hecho, aquí os las enseño.  ¡Me encanta hacer muñecas!

  






miércoles, 16 de mayo de 2012

Torta de mazá ou de Mari Paz

Xa tocaba unha torta de mazá, verdade que si? Esa froita que sempre senta ben. 
Non é casual que fora escollida para representar a froita prohibida, de feito é a única froita que pódese tomar na mañá, no meiodía, na noite, cociñada, en crú... A froita con máis versatilidade! Que perigo, non? ;)
Ben. Pois foi que o outro día, falando coa miña amiga Susana, saiu na conversa o tema doce e recomendoume unha torta que se fai na súa familia desde sempre. De aí o nome de Torta de Mari Paz, a súa nai e autora da receita. É lixeira, doadísima de facer e moi, moi rápida. E hoxe coa nosa reunión calceteira e con esta calor, así fresquiña entrounos fenomenal.

TORTA DE MAZÁ
Ingredientes:
- 4 Ovos
- 4 Iogures
- 4 Culleiradas rasas de fariña
- 4 Medidas de iogur de azucre (eu puxen dúas e chéganlle ben)
- Marmelada de melocotón
- Manteiga e fariña para o molde

Preparación:
Nunha cunca grande misturamos os ovos, iogures, fariña e azucre. Batemos mecánicamente ata ter unha masa líquida uniforme. Quecemos o forno a 200º e mentres preparamos o molde duns 24 cm. e non moi alto con manteiga e fariña para que a mistura non pegue. Vertémola no molde e decoramos con mazá pelada toda a parte superior da torta. Metémola no forno e deixámola cociñar 20 minutos. Pasado este tempo sacámola e dámoslle unha capa de marmelada de melocotón por riba e outra vez para o forno. Desta vez 5 minutos coa grella superior para tostar por riba. Témola!

Coas labores Cris xa rematou a parte de pasafíos para o seu bolso. A que está ben lindo? Agora xa comezou a montar a outra parte, que quere leve oitos posto que está desexando aprender a facelos. Pensou nun deseño tamén bicolor cun oito central. De seguro quedará lindo.
María continúa deseñando e probando para facerlle un chaleco ao seu S. Despóis de facer as mostras de puntos xa ten máis claras as medidas. De momento vai cun elástico de punto de arroz (encántalle este punto) cun fío de algodón en branco ben lindo. Veremos...
E eu ando argallando co meu móbil para os pequerrechos a base de pompóns. Pomponeando todo o día xa teño como unha veintena. Hoxe Cris decíame que xa eran suficientes pero eu non o teño tan claro. Penso que teño pensamento duplicado con isto dos mellizos, hehehe. Uns poucos mais... 

O de sempre! Calceta, saúde, amor, e agarimos e doces! 



miércoles, 9 de mayo de 2012

Pequenos Pantalóns ou Little Leggins

¡É certo! ¡Sí! ¡Rematei os pantalonciños para os meus pequechos! :) E quedaron ben lindos, a verdade.
Así é que hoxe vou colgar o patrón para que poidades animarvos. De novo escollín un patrón de Susie Johns do seu libro de patróns para bebés de 0 a 3 anos. Como está en inglés e non compartido na rede déixovolo aquí en galego. Espero que gostedes.

PATRÓN

Lá: Rowan Belle organic dk en novelos de 50g. 50% lá orgánica e 50% algodón orgánico. 
Cores laranxa e verde. Consumín 2 nobelos para cada un dos pantalóns (fixen a medida pequena de 3-6 meses). Por certo! Gostei moitísimo deste xénero de Rowan.
Agullas: Rectas. 2 pares de 3.00 mm. e de 3.75 mm. Eu empreguei 3.50 e 4.00 mm.
Para os cordellos necesítanse as agullas de dople punta do 3.25 mm. (como as que empréganse para facer oitos) Eu non tiña así que apañeime con agullas de coser lá ;)
Remates con agulla de coser lá.
Medidas: 3-6 meses (9-12) meses.
Dificultade: Intermedia

A única crítica que podo facerlle a este libro de labores é que non trae gráficos das mesmas. Non sei a vós, pero a min encántame ter os debuxos para entender ben os patróns, así que póñovos un esquemiña da perna esquerda (a dereita é o mesmo pero á inversa) para que entendades ben como é que vai o choio. Estas medidas son para 3-6 meses  tomadas na miña labor. Lembrade que eu calcetei con agullas un pedazo máis grosas ;)




PERNA DEREITA:
**Coas agullas do 3.00 montamos 57(61) puntos.
Pasadas 1 a 6: Punto elástico 1/1 (1 punto de dereito, 1 punto do revés).
Agora faremos os ocos para o cordello.
Pasada 7: Calcetamos un punto do dereito, *pasamos un fío, calcetamos dous xuntos, punto do revés, punto do dereito*. Repetimos de * a * ata o fin da pasada.
Pasadas 8 a 12: Punto elástico 1/1 como se presentan (isto quere decir que algunhas pasadas comezan por punto de dereito e outras do revés).
Cambiamos ás agullas de 3.75 mm.
Pasada 13: Calcetamos todos os puntos do dereito.
Pasada 14: Calcetamos todos os puntos do revés.**

Dámoslle forma ó culete: (Un pouco máis abaixo tedes unha foto deste detalle. Fai un efecto de que a labor ábrese como un abano grazas a estas pinzas as que darémoslle xeito agora)
Pasada 15: Calcet. do dereito 11(12) puntos. Xiramos a labor como se rematáramos a pasada.
Pasada 16: Calcet. do revés eses 11(12) puntos.
Pasada 17: Calcet. do dereito 17(18) puntos. Xiramos.
Pasada 18, 20, 22 e 24: Calcet. do revés esos puntos.
Pasada 19: Calcet. do dereito 23(24) puntos. Xiramos.
Pasada 21: Calcet. do dereito 29(30) puntos. Xiramos.
Pasada 23: Calcet. do dereito 35(36) puntos. Xiramos.
***Agora comezamos a facer punto liso (unha pasada de dereito e outra do revés) e aumentamos un punto ao comezo da 5ª pasada (coincide con pasada de dereito). Continuamos a punto liso e agora aumentamos un punto ao comezo das seguintes 8ª pasadas (que coincide con pasada do dereito tamén). OLLO! Despóis da 5ª comezamos a contar e volta a ser pasada 1. Isto ata que teñamos un total de 61(65) puntos.
Continuamos sen aumentos a punto liso ata que teñamos 18(19) cm. de labor desde a montaxe dos puntos.***

Dámoslle forma á perna:
****Continuamos a punto liso e menguamos un punto ao comezo e ao fin de cada pasada alterna. Isto ben sendo que toca menguar nas pasadas do dereito e nas do revés non. Así 5(6) veces ata que teñamos 49(51) puntos.
Despóis o mesmo pero nas seguintes 4ª pasadas en 7(8) veces ata qeu teñamos 35 puntos.
Continuamos a punto liso sen menguados ata que a labor mida 36.5(39.5) cm. desde a montaxe dos puntos. 
Cambiamos ás agullas do 3.00
Seguintes seis pasadas a punto elástico 1/1. Rematamos os puntos e xa temos a perna dereita.****

PERNA ESQUERDA:
Traballamos desde ** ata ** como na perna dereita.
Dámoslle forma ó culete:
Pasada 15, 17, 19, 21 e 23: Calcet. do dereito todos os puntos.
Pasada 16: Calcet. do revés 11(12) puntos. Xiramos.
Pasada 18 Calcet. do revés 17(18) puntos. Xiramos.
Pasada 20: Calcet. do revés 23(24) puntos. Xiramos.
Pasada 22: Calcet. do revés 29(30) puntos. Xiramos.
Pasada 23: Calcet. do revés 35(36) puntos. Xiramos.
Traballamos desde *** ata *** como na perna dereita.
Dámoslle forma á perna:
Traballamos desde **** ata **** como na perna dereita.

CORDELLO:
Coas agullas de doble punta do 3.25 montamos dous puntos.
Pasada 1: Calcetamos do dereito os dous puntos, e sen xirar a labor deslizámola ata o outro extremo da agulla.
Pasada 2: Calcetamos do dereito collendo o fío dende detrás da labor. Repetimos e deslizamos a labor ao outro extremo da agulla sen xirala.
Con isto conséguese un efecto de cordello redondiño porque a labor vai xirando sobre ela mesma. Continuamos ata que o cordello mida 95(105) cm. e rematamos.

MONTAXE:
Con agulla de coser lá comezamos por coser os culetes, as partes de diante e por último as pernas. Metémolo cordello polos buratos da cintura e xa temos os nosos pantalonciños listos para xs máis pequechxs da casa.

Ata a próxima a todas as persoas amantes da calceta. :) Tribicos