miércoles, 16 de mayo de 2012

Torta de mazá ou de Mari Paz

Xa tocaba unha torta de mazá, verdade que si? Esa froita que sempre senta ben. 
Non é casual que fora escollida para representar a froita prohibida, de feito é a única froita que pódese tomar na mañá, no meiodía, na noite, cociñada, en crú... A froita con máis versatilidade! Que perigo, non? ;)
Ben. Pois foi que o outro día, falando coa miña amiga Susana, saiu na conversa o tema doce e recomendoume unha torta que se fai na súa familia desde sempre. De aí o nome de Torta de Mari Paz, a súa nai e autora da receita. É lixeira, doadísima de facer e moi, moi rápida. E hoxe coa nosa reunión calceteira e con esta calor, así fresquiña entrounos fenomenal.

TORTA DE MAZÁ
Ingredientes:
- 4 Ovos
- 4 Iogures
- 4 Culleiradas rasas de fariña
- 4 Medidas de iogur de azucre (eu puxen dúas e chéganlle ben)
- Marmelada de melocotón
- Manteiga e fariña para o molde

Preparación:
Nunha cunca grande misturamos os ovos, iogures, fariña e azucre. Batemos mecánicamente ata ter unha masa líquida uniforme. Quecemos o forno a 200º e mentres preparamos o molde duns 24 cm. e non moi alto con manteiga e fariña para que a mistura non pegue. Vertémola no molde e decoramos con mazá pelada toda a parte superior da torta. Metémola no forno e deixámola cociñar 20 minutos. Pasado este tempo sacámola e dámoslle unha capa de marmelada de melocotón por riba e outra vez para o forno. Desta vez 5 minutos coa grella superior para tostar por riba. Témola!

Coas labores Cris xa rematou a parte de pasafíos para o seu bolso. A que está ben lindo? Agora xa comezou a montar a outra parte, que quere leve oitos posto que está desexando aprender a facelos. Pensou nun deseño tamén bicolor cun oito central. De seguro quedará lindo.
María continúa deseñando e probando para facerlle un chaleco ao seu S. Despóis de facer as mostras de puntos xa ten máis claras as medidas. De momento vai cun elástico de punto de arroz (encántalle este punto) cun fío de algodón en branco ben lindo. Veremos...
E eu ando argallando co meu móbil para os pequerrechos a base de pompóns. Pomponeando todo o día xa teño como unha veintena. Hoxe Cris decíame que xa eran suficientes pero eu non o teño tan claro. Penso que teño pensamento duplicado con isto dos mellizos, hehehe. Uns poucos mais... 

O de sempre! Calceta, saúde, amor, e agarimos e doces! 



2 comentarios:

  1. A miña nai estará encantada co protagonismo. Por cierto a foto preciosa. Feliz día das Letras Galegas. Susana

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. A túa nai ben merece o protagonismo, esta torta está de rechupete. Grazas Susana. Feliz día tamén para ti. Beijinhos

      Eliminar